Bijna ging het ambitieuze woonproject Diamondiaal voor statushouders niet door vanwege regels en financiering. Maar met creativiteit, lef en minimaal rendement staat in Almere straks een wijk waar de bewoners zelf eigenaar en beheerder zijn. Dat was het onderwerp van BNR Bouwmeesters van woensdag 10 januari.
In de studio praatten we erover met:
– Tom Saal, beeldend kunstenaar en directeur van de wooncoöperatie Diamondiaal
en
– Stefan van Uffelen, investeerder
Drassig weiland
De bouw van de Diamondiaal-wijk op twee hectare drassige weidegrond aan een bosrand bij Almere is nog maar net begonnen, blijkt uit de reportage in de uitzending. Daarin weergalmt op de achtergrond voortdurend het gedreun van een heimachine. Totaal verrijzen er de komende maanden vier vrijstaande woningen, drie woongebouwen met appartementen en kamers met een variërend vloeroppervlak, en een buurthuis. Als (enige) investeerder in het project legt Van Uffelen uit dat voor de realisering van het wijkje voor ‘nieuwe Nederlanders’ de bestaande regelgeving flink op de schop moest en de financiering een ‘creatieve aanpak’ vergde.
Spaarpot
Voor de financiering werd er een scheidslijn getrokken tussen het sociale en het zakelijke. Van Uffelen richtte een woonfonds op (‘Meerwonen’) waarmee hij eigenaar werd van de grond en gebouwen. En Saal tekende als geestelijke vader van het project voor een woningcorporatie. Deze huurt nu de gebouwen van het woonfonds op basis van een langlopend huurcontract. Van Uffelen: “Voor een periode van 10 tot 15 jaar, want we gaan ervan uit dat de corporatie dan genoeg gespaard heeft om zelf eigenaar te worden van de grond en gebouwen voor een prijs die nu al is vastgelegd. ”Sparen kan de corporatie doordat deze een deel van het rendement op het project krijgt. Uit maatschappelijke overtuiging neemt Van Uffelen zelf genoegen met een vast laag rendement van 1 procent. Ook de subsidie voor het huisvesten van statushouders gaat naar de spaarpot van de corporatie.
Crisisprijs
Van Uffelen legt uit dat het project haalbaar is omdat het is opgestart toen het nog crisis was, dus tegen lage prijzen. Met name de grond kon hij voor een ‘crisisprijs’ kopen. Hetzelfde project elders in Nederland nog eens realiseren ziet hij met de gestegen prijzen van nu niet meer gebeuren. Wel overweegt hij het concept te exporteren naar het Midden-Oosten.
Zelfredzaam
Saal legt uit dat het project in principe bedoeld is voor bewoners van een AZC die graag een plek wilden waar ze samen kunnen wonen en werken in plaats van over heel Nederland te worden verspreid. Uitgangspunten bij het project zijn zelfredzaamheid, goedkoop wonen en duurzaam. De casco’s voor de woningen worden neergezet door een aannemer, waarna de bewoners zelf de verdere indeling ter hand nemen en de aanleg van de tuinen. Het project omvat ook de aanleg van wegen en eigen nutsvoorzieningen, waaronder ook een eigen riolering en waterzuivering. Lage woonkosten worden ook verkregen door goede isolatie, en (vloer)verwarming met houtpellets. De wijk wekt ook zelf stroom op (100.000 Wattpiek). Saal: “Met voor de hele wijk een aansluiting op het net, kunnen we achter de meter ook goed optimaliseren.”
Bron: Bouwend Nederland
